تنهایی
 چیزهای زیادی
 به انسان می آموزد
 اما تو نرو
 بگذار من نادان بمانم..

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

بــــرو ...! ترس از هیـــچ چیز ندارم ... وقتـــی یقین دارم بیشتـــر از من کســ‍ی / دوستت نخــواهــ♥د داشت .../ بیشتـــر از من کســـی طاقت کـــم محلـــی هایت را نـــدارد ...! بـــــــــرو ... ترس برای چهـ...؟! وقتـــی میدانم یکـــ روز تــُف می اندازی به روی تمـــام آن هایــی که به خاطرشـــان من را از دست دادی ...

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

عـصـرهـا دلــــــم هـوایِ قـدم زدن بـا تـو را مـی کـنـد..
 تــــو کـه نـیـسـتـی.
 بـا دلـــــم قـدم مـی زنـم..
 مـثـلِ تــو مـهـربـان اسـت... بـرایـم حـرفـهـایِ عـاشـقـانـه مـی زنـد..
 مـــنـو بـه آنـجـا مـی بـرد کـه بـا تـو مـی رفـتـم..
 مــی دانــی کـــجــا؟
 در آغــــوشـَــت مـَــــرا غـَـرق مـی کـنـد..
 درسـت مـثـلِ تــــــــــــــــو.....

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

روزگاری خواهد رسید ....

همچنان که در آغوش دیگری خفته ای ،

به یاد من ستاره ها را خواهی شمرد تا آرام شوی

دلت هوایم را خواهد کرد

به یاد خواهی آورد باهم بودن هایمان را

به یاد خواهی آورد خنده هایم را

به یاد خواهی آورد اشک هایم را

به یاد خواهی آورد حرف هایم را

مطمئنم در آن لحظه در دلت می گویی: دلتنگت شده ام

---------------------------------------------------------------------------------------------------

میری و من فقط نگاهت میکنم تعجب نکن که چرا گریه نمی کنم بی تو یک عمر فرصت برای گریستن دارم اما برای دیدن تو همین یک لحظه باقیست

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

خدایا ... دلم خیلی گرفته امشب پای دل من بشین ... سیگار از من بارون از تو ،نظرت چیه؟

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

اى دریغا که همه مزرعه دلهارا علف هرزه کین پوشانده است و همه مردم شهر بانگ برداشته اند که چرا سیمان نیست و کسى فکر نکرد که چرا ایمان نیست و زمانى شده است که به غیر از انسان هیچ چیز ارزان نیست

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

پدر دستشو گذاشت رو شونه پسرش ازش پرسید تو قویتری یا من؟پسر گفت من...

پدر با کمی دلشکستگی دوباره پرسید تو قوی تری یا من؟پسر گفت من...

پدر بادلی گرفته به یاد همه زحماتی که کشیده بود دستشو از شونه پسرش برداشت و2 قدم دورتر پرسید تو قویتری یا من؟ پسر گفت شما...

پدر گفت چرا نظرت را عوض کردی؟

پسر جواب داد وقتی دستت رو شونهام بود فکر میکردم دنیا پشتمه...

-----------------------------------------------------------------------------------شغلش این بود بیاید، عاشق کند... تنها بگذارد و برود...! نامرد... نمی‌دانم! شاید ! مامور بود و‌ معذور..

نه التماس میکنم

نه خیره خیره نگاهت

فقط آه میکشم و سکوت میکنم

همین آه برای تمام زندگی ات کافیست....

ساده نیست....گذشتن...از کسی که!!!گذشته هایت را....ساخته است....

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

خودت را در آغوش بگیر . . .

هیچکس اشفتگی هایت را شانه نخواهد زد ....

این جمع پر از تنهاییست . ..

---------------------------------------------------------------------------------

می خواهم برایت بنویسم. اما مانده ام که از چه چیز و از چه کسی بنویسم؟

از تو که بی رحمانه مرا تنها گذاشتی یا از خودم که چون تک درختی در کویر خشک،
مجبور به زیستن هستم.

از تو بنویسم که قلبت از سنگ بود یا از خودم که شیشه ای بی حفاظ بودم؟
از چه بنویسم؟
از دلم که شکستی، یا از نگاه غریبه ات که با نگاهم آشنا شد؟
ابتدا رام شد، آشنا شد و سپس رشته مهر گسست و رفت و ناپیدا شد.
از چه بنویسم؟از قلبی که مرا نخواست یا قبلی که تو را خواست؟
شاید هم اگر در دادگاه عشق محاکمه بشویم،دادستان تو را مقصر نداند و بر زود باوری قلب من که تو را بی ریا و مهربان انگاشت اتهام بزند.
شاید از اینکه زود دل بسته شدم و از همه ی وابستگی ها بریدم تا تو را داشته باشمبه نوعی گناهکاری شناخته شدم.
نه!نه! شاید هم گناه را به گردن چشمان تو بگذارند که هیچ وقت مرا ندید،یا ندیده گرفت چون از انتخابش پشیمان شده بود. عشقم را حلال کردم تا جان تو را آزاد کنم.
که شاید دوری موجب دوستی بیشترمان بشود و تو معنای ((دوست داشتن))را درک کنی…امّا هیهات…. که تو آن را در قلبت حس نکردی و معنایش را ندانستی…از من بریدی و از این آشیان پریدی…
((ای کاش هیچ گاه نگاهمان با هم آشنا نشده بود…ای کاش هرگز ندیده بودمت و دل به تو دل شکن نمی بستم.ای کاش از همان ابتدا، بی وفایی و ریا کاری تو را باور داشتم انتظار باز آمدنت،بهانه ای برای های های گریه های شبانه ام شد و علتی برای چشم به راه دوختنو از آتش غم سوختن و دیده به درد دوختم… ))
امّا امشب می نویسم تا تو بدانی که دیگر با یادآوری اولین دیدارمان چشمانم پر از اشک نمی شود.چون بی رحمی آن قلب سنگین را باور دارم.
امشب دیگر اجازه نخواهم داد که قدم به حریم خواب ها و رویاهایم بگذاری…چون این بار، ((من)) اینطور خواسته ام، هر چند که علت رفتن تو را نمی دانمو علت پا گذاشتن روی تمام حرفهایت را…
باور کن…
که دیگر باور نخواهم کرد عشق را… دیگر باور نمی کنم محبت را…و اگر باز گردی به تو نیز ثابت خواهم کرد…

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

کنج گلویم قبرستانیست

پر از احساس هایی که

 زنده به گور شده اند به نام...

 " بغض "
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

1/1

لبهایت را به لبهایم نزدیک کن

بگذار گرمی نفسهایت وجودم را بسوزاند

نفسهایت با من حرف میزند

و چه بلند فریاد میکشد

با من بمان

یواشتر ، روزگار خواب است

نگذار روزگار بیدار شود

که لذت خاله بازی های ما را

همچون پدری خشمگین

از ما بگیرد.